பசித்திரு

எனது தனிமையில்

அரசு மூத்திரம் பெய்கிறது

ஆதார் அட்டையுடன்

நான் கல்லறைக்குச் செல்கிறேன்

திருவாளர் மோடி

நீங்கள் உங்களது ஆதார் அட்டையை

வெளிநாடுகளுக்கு அடகுவைக்கும் போது

முதலாளிகளின் கடன் அட்டை

தூக்குக் கயிரைப் போல் தொங்குவதேன்

நான் செத்துக்கொண்டிருக்கிறேன்

தயவு செய்து

தேசிய கீதத்தை இசைக்கத் தொடங்காதீர்கள்

கேட்க அப்ஸ்வரமாக இருக்கிறது

காந்தி என்கிற கிழவனைச் சுட்டுக்கொன்ற

தோட்டாவின் ஒலி

ஹேராம் என ஒலிக்கிறது

துரதிருஷ்டவசமாக

கம்யூனிஸ்டுகள் உறங்கும் பொழுது

நீங்கள் பன்னாட்டு நடனம் ஆடிவிடுகிறீர்கள்

முதலாளிகள் அதை

இந்திய காபரே என்கிறார்கள்

துயரத்தோடு சொல்கிறேன்

அந்நிய தேசத்தில் நீங்கள் முஷ்டியை உயர்த்திக் காட்டும் பொழுது

எனது கோமணத்தை

நான் இறுகப் பிடித்துக் கொள்ள வேண்டியதாயிருக்கிறது

இந்த அச்சத்தை நொடிக்கொருதரம் நீங்கள் தரும்போது

மாற்றுக் கோமணம் குறித்து நான் சிந்திப்பது

நானே

என்னை வதைப்பது போலிருக்கிறது

கைகோர்த்து ஆடும் அம்பானிகளுக்கு

நீங்கள் எச்சில் வடிய லாலி பாடுவது எனக்குக் கேட்கிறது

பத்திரிக்கைகள்

அதை பொருளாதார முன்னேற்றம் எனும் போது

நான் பிச்சை எடுத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்

ஒரு குடிமகன் பிச்சை கேட்கும்போது

தேசமே பிச்சையெடுக்கிறது

ஞாபகத்தில் வைத்துக்கொள்ளுங்கள்

எல்லோரும் பிச்சை எடுக்கும் தேசத்தில்

நீங்கள் பிரதமராயிருக்கிறீர்கள்

பிரதான பிச்சைக்காரர்

அயல் நாடுகள் இந்தியாவை

ஒரு திருவோடு போல் வரைந்து வைத்திருக்கிறது

திருவோட்டில் விழும் சில்லறைக்காக

நீங்கள் பிரதமாயிருக்கிறீர்கள்

ஞாபகம் வைத்துக்கொள்ளுங்கள்

பிச்சைக்காரர்களின் தேசம்

பிச்சைக்காரர்களின் பிரதமர்

பிச்சைக்காரர்களின் இந்தியா

இந்த உலகில்

எண்பது கோடிப் பேருக்கு

இரண்டு வேளை உணவும் உத்தரவாதமில்லை

பிடல்

உரத்துக்கூவும் போது

இந்தியா மட்டும் தலை குனிகிறது

பிச்சைக்காரர்களின் தேசிய கீதம்

பசி

பசி

பசி

பசி…